Parkrun, Flash, Podrosche i nogi z waty...

Flash wyciągnął mnie na żarski Parkrun.
Ale nogi ciężkie jak z gliny i miękkie jak z waty zarazem.
Nic dziwnego.
Będzie lepiej.
Dziś był ziąb. Dużo liści. Trochę błota.
Spodobało mi się.
Czas zacząć znów biegać.
Czas zacząć znów jeździć.
Bo tak jest dobrze.

Później jeszcze odprowadziłem naszego Gościa do przejścia granicznego w Przewozie. U naszych zachodnich sąsiadów nastąpiło pożegnanie. Flash ruszył do Jeleniej Góry, a ja do moich Dziewczyn.
Weekend zaczął się bardzo fajnie.
I taki zostanie do końca.

Z czasem znów nogi będą jak dawniej, albo i lepsze.
I tak będzie ze wszystkim.
Zadbam o to.
Jak ma się odpowiednie wsparcie, to tak naprawdę... wszystko jest możliwe.
To nie są mrzonki. :)

Kornelcia - kibic doskonały © Mlynarz