Rozruszanie starych zmęczonych kości. ;)

Jakoś wciąż mi brakuje motywacji, wolnego czasu, zorganizowania i nie wiem jeszcze czego, by zacząć regularnie jeździć. Niby chcę ale... nie jeżdżę. To pewnie przede wszystkim chodzi o zorganizowanie wolnego czasu. Zbyt wiele rzeczy odkładałem wcześniej i teraz trzeba z nimi nadganiać. Ale jak już nadgonię... to takie wycieczki jak ta dzisiejsza nie będą zdarzały się raz na tydzień. Będę jeździł regularnie, tak jak lubię, tak jak powinno być, tak jak jest zdrowo. :)
A nadgonię ze wszystkim już niedługo.

Dziś trochę poeksplorowałem wioski w okolicy Żórawiny. Pooglądałem pałacyki i kościółki w miejscowościach z dzisiejszej trasy. Ale przede wszystkim chodziło mi o to by pojeździć, dotlenić się, sprawić sobie przyjemność. :)

Może pochwalę się jeszcze, że w drodze powrotnej do Wrocławia, gdy jechałem pod wiatr wyprzedziła mnie dwójka bikerów. Generalnie chciałem im uciec ale w pojedynkę nie miałem z nimi większych szans. Jednak gdy mnie wyprzedzili to siadłem im na kole i przez ponad 10 km zamiast męczyć się cisnąc pod wmordewind jechałem sobie nie schodząc poniżej 30 km/h. :D
Trochę się wściekali, bo nie mogli mnie zgubić. :D
Nie wiem co bardziej ich denerwowało, czy fakt że jechali na kolarkach a ja na góralu... Czy może to, że oni, jako „super full pro” kolarze w lajkrach nie mogli zgubić ziomka, który sobie jechał ubrany w t-shirt i bojówki. :D

TRASA:
Wrocław: Krzyki – Ołtaszyn...
Wysoka -> Karwiany -> Komorowice -> Szukalice -> Galowice -> Wilczków -> Pasterzyce -> Bogunów -> Węgry -> Stary Śleszów -> Polakowice -> Krajków -> Żórawina -> Suchy Dwór -> Biestrzyków...
Wrocław: Ołtaszyn – Wojszyce – Gaj – Krzyki

Już niedługo... ;) © Mlynarz

Węgry - obelisk na terenie kościoła św. Jadwigi © Mlynarz

Węgry - malunek na kościele św. Jadwigi © Mlynarz

Węgry - jeden z krzyży pokutnych © Mlynarz

Start Śleszów - świeżo wybudowany kościół © Mlynarz

Polakowice - dawny pałac - obecnie szkoła © Mlynarz

Brukowa droga w okolicy Krajkowa © Mlynarz

Pierwsze makro zrobione Olympusem - trzeba go lepiej opanować ;) © Mlynarz

Po południu wyrwałem się na chwilkę z mieszkanka, by pojechać na Muchobór odebrać swoją wypłatę.
Miło się przejeżdżało obok zakorkowanych ulic. :)
W drodze powrotnej na skrzyżowaniu Hallera z Gajowicką spotkałem Filipa. Trochę pogadaliśmy, poplotkowaliśmy i umówiliśmy się wstępnie na majowe zdobywanie Ślęży.
Zapowiada się fajny wyjazd. :)

W tą niedzielę postanowiliśmy z moim Aniołkiem zdobyć kolejny szczyt wchodzący w skład Korony Gór Polski. Jako, że czasu było mało to typ padł na szczyt położony blisko Wrocławia. Wybraliśmy Chełmiec w Górach Wałbrzyskich – zaledwie 65 jazdy samochodem. Oprócz Chełmca, zaliczyliśmy także szczyt Borowa. Tak się akurat składa, że do Korony Gór Polski zaliczono Chełmiec, który liczy sobie 851 metrów wysokości – uznano go za najwyższy szczyt Gór Wałbrzyskich. Dopiero dwa lata temu, po dokonaniu dokładnych pomiarów okazało się, że Borowa jest wyższa od Chełmca o... 2 metry. :)
My, dla świętego spokoju, zaliczyliśmy oba szczyty. :D

CHEŁMIEC – 851 m n.p.m.
Na naszą dzisiejszą eskapadę wybraliśmy się dopiero po godzinie 13:00, ponieważ wcześniej Asia musiała odespać nocną zmianę. Gdy już byliśmy gotowi, wsiedliśmy w autko i po niespełna godzinnej jeździe byliśmy w Boguszowie-Gorcach, skąd wyruszyliśmy na szlaki Gór Wałbrzyskich.

Chełmiec zdobyliśmy poruszając się zielonym szlakiem, którym doszliśmy do Przełęczy Rosochatka – ten odcinek był bardzo łatwy i przyjemny, cały czas szliśmy szeroką drogą gruntową. Dopiero na przełęczy zmieniliśmy szlak na żółty i mieliśmy do pokonania trochę stromizny. Po tym byliśmy już na szczycie, gdzie było dość sporo ludzi. Odpoczywający turyści narobili nam trochę smaku, bo raczyli się kiełbaską z ogniska. My z Asią porobiliśmy trochę fotek – na szczycie Chełmca znajduje się olbrzymi, biały krzyż, wieża widokowa, budynek Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego i maszt telekomunikacyjny o wysokości 69 m. Udało nam się też skorzystać z okazji i dostaliśmy się na samą górę kamiennej wieży, z której podziwialiśmy piękne widoki. Widoczność była bardzo dobra. Widać było nawet Karkonosze i ośnieżony szczyt Śnieżki.

Po kilku chwilach spędzonych na szczycie nastąpił czas na powrót. Dość szybko znaleźliśmy się na dole przy aucie. Schodziliśmy poruszając się przez całą drogę zielonym szlakiem. Okazało się, że droga przy której jest poprowadzony ten szlak doskonale nadaje się do jazdy rowerem – w związku z tym będzie trzeba kiedyś zdobyć ten szczyt na dwóch kółkach. :)

BOROWA – 853 m n.p.m.
Gdy już opuściliśmy Masyw Chełmca, skierowaliśmy się w stronę Wałbrzycha. Po kilku kilometrach przejechanych autem byliśmy w dzielnicy Podgórze. Nie wywarła ona na nas zbyt pozytywnego wrażenia - po dziurawych ulicach poruszało się dość sporo podchmielonej młodzieży, między podniszczonymi kamienicami ganiały grupki krzyczących dzieciaków, a gdzieniegdzie dało się dostrzec miejscowych koneserów tanich trunków. Nic to, my ruszyliśmy w góry. Po przejściu rozległej łąki znaleźliśmy się w lesie i znów mogliśmy napawać się ciszą i spokojem. Piękna sprawa!

Na Borową dotarliśmy poruszając się czerwonym szlakiem. To był przyjemny spacer. Na samym końcu mieliśmy do pokonania dość mocne podejście – trochę się spociłem i zasapałem. Gdy byliśmy na szczycie... trochę się zawiedliśmy. Dookoła wysokie drzewa, zero widoków, żadnych budowli, żadnej tablicy informującej o tym, że jest to Borowa (a przecież to najwyższy szczyt Gór Wałbrzyskich). O tym, że znajdujemy się na Borowej poinformował nas jedynie kamień geodezyjny wkopany w ziemi. Mimo wszystko byliśmy zadowoleni z odwiedzenia szczytu, bo samo wejście na niego sprawiło nam dużo frajdy. Porobiliśmy fotki i musieliśmy szybko wracać do Wałbrzycha, bo było już po godzinie dziewiętnastej... :)

Droga powrotna z Borowej była całkiem inna niż ta, którą zdobywaliśmy szczyt. Szliśmy w sumie trzema szlakami, kolejno: czerwonym, niebieskim i żółtym. Na odcinku czerwonego zsuwaliśmy się w dół bardzo stromym zboczem – było przy tym trochę śmiechu. Później dreptaliśmy niebieskim szlakiem po szerokiej drodze gruntowej – widoki tam były przepiękne. Dotarliśmy do Przełęczy pod Borową i wpadliśmy na szlak żółty, którym doszliśmy do samego Wałbrzycha mijając po drodze Przełęcz Kozią i szczyty: Sucha (776 m n.p.m.), Kozioł (774 m n.p.m.) oraz Zamkową Górę (618 m n.p.m.). Na tym ostatnim zabawiliśmy jeszcze chwilę, bo oglądaliśmy ruiny Zamku Nowy Dwór, który kiedyś znajdował się na szczycie.

Grubo po dwudziestej byliśmy przy autku.
Nieco zmęczeni, ale zadowoleni, zrobiliśmy jeszcze zakupy w miejscowym sklepie i udaliśmy się do Wrocławia.

Cieszę się, że udało nam się tak świetnie wykorzystać ten cały weekend. W sobotę była setka, a w niedzielę wypad w góry. Fajnie tak aktywnie spędzać wolny czas, zwłaszcza że pogoda nam bardzo dopisała.

W sumie w niedzielę przeszliśmy w Górach Wałbrzyskich 14,7 km.
Pokonaliśmy także łącznie 760 m przewyższenia.
Do zdobycia pozostało nam jeszcze... 25 szczytów.
Mamy czas. :D

Poniżej "trochę" zdjęć z wypadu :D
Część z nich zrobiła Asia moim starym kompaktem, a część jest mojego autorstwa. Dziś po raz pierwszy testowałem w terenie nową lustrzankę, którą podarowali mi Rodzice. Olympus E-520 bardzo mnie zadowolił. Co ja mówię... Dla mnie taki aparat to istne cudo! Muszę nauczyć się wykrzesywać z niego pełnię możliwości. Dużo nauki przede mną ale też dużo frajdy i pięknych zdjęć. :)

Chełmiec (851 m n.p.m.) © Mlynarz

Borowa (853 m n.p.m.) © Mlynarz

Wędrówkę na Chełmiec czas zacząć © Mlynarz

Moja Towarzyszka :D © Mlynarz

Droga gruntowa u podnóża Chełmca © Mlynarz

Pstryk! © Mlynarz

Aniołek © Mlynarz

W drodze na Chełmiec © Mlynarz

Asiczka też się wspina © Mlynarz

Chełmiec - wieża widokowa © Mlynarz

Na wieży © Mlynarz

Maszt Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego © Mlynarz

Maszt na wieży © Mlynarz

Krzyż na Chełmcu © Mlynarz

Widok na Śnieżkę © Mlynarz

Chełmiec - Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy © Mlynarz

Wałbrzych widziany z Chełmca © Mlynarz

Widok na zamek Książ © Mlynarz

Wałbrzyska "Victoria" © Mlynarz

Wielka hałda © Mlynarz

Moja, moja! :) © Mlynarz

Asia schodzi z dachu wieży na Chełmcu © Mlynarz

Ja też opuszczam wieżę. :) © Mlynarz

Droga z Chełmca na Przełęcz Rosochatka © Mlynarz

Stary drogowskaz w Górach Wałbrzyskich © Mlynarz

Asia w Górach Wałbrzyskich © Mlynarz

Słońce nad górami © Mlynarz

Wałbrzyskie Podgórze... © Mlynarz

Domy i dym na wałbrzyskim Podgórzu © Mlynarz

Po zejściu z Chełmca chcemy zdobyć Borową - tylko którędy iść? ;) © Mlynarz

Szlak prowadzący na Borową © Mlynarz

Drogowskazy na zielonym szlaku © Mlynarz

Lasy regla dolnego - typowe dla zboczy Borowej © Mlynarz

Uśmiechnięta i szczęśliwa Wędrowniczka :D © Mlynarz

Borowa zdobyta! © Mlynarz

Zdobywczyni... © Mlynarz

...i zdobywca ;) © Mlynarz

Taki tam drobny relaks na Borowej ;) © Mlynarz

Bardzo strome zejście z Borowej (czerwony szlak) © Mlynarz

Momentami było ciężko utrzymać równowagę © Mlynarz

Na Przełęczy pod Borową © Mlynarz

Niebo nabiera kolorów... © Mlynarz

Słońce schowało się za górami... © Mlynarz

Asia przy ruinach zamku Nowy Dwór na Górze Zamkowej © Mlynarz

Dziś mieliśmy z Asią ochotę na przejechanie stówki. :)
Ochota była na tyle duża, że zdecydowaliśmy się na wyjazd pomimo ostrzeżeń o zbliżającej się chmurze wulkanicznych pyłów, które unoszą się nad większą częścią Europy po erupcji islandzkiego wulkanu Eyjafjallajokull (swoją drogą fajna nazwa :D ). To byłą dobra decyzja, bo pogoda nam dopisywała, chmur na niebie było niewiele, a przyjemność z jazdy olbrzymia.
Trasę zaplanowaliśmy tak, by jej pierwszą połowę pokonać w kierunku północna-zachodnim, tak by później wracać do Wrocławia z wiatrem w plecy. Plan nie do końca się powiódł, bo... wiatr był dziś dość kapryśny i zmieniał swój kierunek w czasie naszej jazdy. :)

Troszeczkę poeksplorowaliśmy wioseczki położone na zachód od Wrocławia. Na kilka chwil zatrzymywaliśmy się w Jaszkotlach (uroczy kościółek), Kębłowicach i Gałowie. Dla nas najważniejsza dziś była jednak Lutynia, w której odwiedziliśmy kolegę z pracy Asi. Edziutek, bo o nim mowa, bardzo ucieszył się z odwiedzin. Posiedzieliśmy trochę przy stole z jego rodziną zajadając się pysznymi wafelkami i pijąc kawkę, pogawędziliśmy i pooglądaliśmy gospodarstwo. Po tym miłym spotkaniu pokręciliśmy się jeszcze trochę po Lutyni i ruszyliśmy w stronę wsi Błonia. Właśnie na polach pomiędzy Lutynią, Radakowicami, Łowięcicami i Błoniami została stoczona w 1757 roku słynna Bitwa pod Lutynią, w której pruskie wojska dowodzone przez króla Fryderyka Wielkiego pokonały austriacką armię – była to jedna z najważniejszych bitew wojny 7-letniej prowadzonej przez Prusy i Austrię w latach 1757 – 1763. Na pamiątkę tamtych wydarzeń postawiono pomnik Bitwy Lutyńskiej, który dziś z Asią odszukaliśmy – niestety niewiele z niego zostało, co gorsza jest on bardzo zaniedbany i pokryty napisami, wandali u nas nie brakuje.

Po wizycie przy pomniku postanawiamy z Asią zmienić nieco zaplanowaną wcześniej trasę – skracamy ją o blisko 30 kilometrów. Dzieje się tak dlatego, że musimy wrócić na godzinę 16:00 do Wrocławia. Trasa, choć skrócona, nadal nam się podoba. Wracamy do Wrocławia przejeżdżając przez wioski położone na południe od Odry. Robimy wizytę w sklepie spożywczym w Głosce i odpoczywamy też nad Odrą we wsi Warzyna. Później już tylko jedziemy. Po dotarciu do miasta kręcimy jeszcze kilkanaście kilometrów po ścieżkach rowerowych i zadowoleni przybywamy do naszego cudnego M-1. :D

Trasę zakończyliśmy z wynikiem 93 km – zabrakło do setki. :)
Ja muszę jechać do Dusznik-Zdroju, Asia szykuje się do pracki.
Mimo to, w godzinach wieczornych i tak dokładamy brakujące kilometry, Asia jadąc do pracy na rowerze, a ja jeżdżąc po mieście, gdy wróciłem z Dusznik. :)
Tak więc udało się pokonać zamierzony dystans, odwiedzić Edziutka, odwiedzić kilka ciekawych miejsc, a przede wszystkim spędzić wolny czas w bardzo przyjemny i zdrowy sposób – tak jak lubimy. :)

TRASA:
Wrocław: Krzyki – Klecina...
Zabrodzie -> Cesarzowice -> Zybiszów -> Jaszkotle -> Smolec -> Krzeptów -> Kębłowice -> Skałka -> Samotwór -> Gałów -> Zakrzyce -> Lutynia -> Błonie -> Miękinia -> Klęka -> Zaborów Wielki -> Zaborów Mały -> Lubiatów -> Głoska -> Gąsiorów -> Księginice -> Warzyna -> Księginice -> Lenartowice -> Prężyce -> Gosławice -> Brzezinka Średzka -> Brzezina -> Brzezinka Średzka -> Pisarzowice -> Wilkszyn...
Wrocław: Stabłowice – Maślice – Kozanów – Gądów Mały – Grabiszyn – Krzyki

Flecik i Trek odpoczywają sobie w czasie wycieczki © Mlynarz

Asia testuje nawierzchnię na budowanej Autostradowej Obwodnicy Wrocławia © Mlynarz

Przejścia nie ma?! Niemożliwe! :D © Mlynarz

Twarda jest :) © Mlynarz

Jaszkotle - kościół pw. Wniebowstąpienia Pana Jezusa © Mlynarz

Z trochę innej perspektywy © Mlynarz

Krzyż w Jaszkotlach © Mlynarz

Jeszcze trochę chrześcijańskich klimatów ;) © Mlynarz

Taką płytę wypatrzyła Asia w Jaszkotlach na kościelnym murze :D © Mlynarz

Kębłowice - pałac © Mlynarz

Nieco zrujnowany pałac w Gałowie © Mlynarz

Asiczulek na kamiennym mostku © Mlynarz

Gałów - wysepka na przypałacowym stawie © Mlynarz

Panorama Lutyni © Mlynarz

Asia dzwoni do Edziutka © Mlynarz

Lutynia - kościół pw. Św. Józefa © Mlynarz

Elementy zdobiące przykościelną bramę w Lutyni © Mlynarz

Restaurowany budynek Muzeum Bitwy Lutyńskiej © Mlynarz

Pozostałości pomnika upamiętniającego Bitwę pod Lutynią © Mlynarz

Napisy na pomniku © Mlynarz

Pomnik mieszkańców Głoski, którzy zginęli podczas I Wojny Światowej © Mlynarz

Warzyna - widok na Odrę (po drugiej stronie wieś Wały) © Mlynarz

Przerwa na pićku ;) © Mlynarz

Dziś szybko po powrocie z trasy doprowadziłem się do porządku, zjadłem i pognałem do Parku Zachodniego spotkać się z moją Asią.

Razem pojechaliśmy na Psie Pole, by zrobić niespodziankę Magdzie, która dziś obchodziła urodziny.
Niespodzianka się udała. Magda była bardzo ucieszona i mocno zaskoczona – elegancko. :D

Sama jazda była bardzo przyjemna.
Sporą część traski pokonaliśmy jadąc wałami wzdłuż Odry.
Mimo tego, że Asia trochę mnie przetyrała i momentami przeszkadzał wiatr, to bardzo mi się podobało. :D
Nawet się trochę poganiałem z innymi bikerami, których spotkaliśmy dzisiaj dziesiątki.
Fajnie, zrobiło się ciepło i wszyscy znów jeżdżą na rowerach – to mnie zawsze cieszy.
Lubię widok ludzi spędzających aktywnie czas na świeżym powietrzu. :)

Dzień udany. :D

A w drodze powrotnej mój wzrok przykuło takie coś...

I tego się trzymajmy! :-) © Mlynarz

Tak, tak... dziś sobie znów potańcowałem. :D
Trudną sztukę tańca doskonaliłem wraz z moją Asiczką.
Trzeba się rozwijać. ;)

Na same tańce jechało się elegancko.
Na Hallera poganiałem się z TIRami, a później siałem zamęt i spustoszenie na ścieżkach rowerowych (nie ma litości dla zbłąkanych piechurów). ;)
Powrót spokojniejszy – tańce kosztują mnie dużo energii. :D

Teraz zbieram siły na karuzelę. :)

Poniżej fotka pięknego witrażyka, który wykonał Jurek. :)

Lew w oknie... :) © Mlynarz

Tego dnia wykorzystałem okazję do zrobienia dłuższego dystansu. Ładna pogoda i wolne popołudnie pozwoliły mi na to, by połakomić się na setkę. :)

Nie miałem konkretnego celu, nie była to wycieczka krajoznawcza, nie chciałem też odwiedzić jakiegoś konkretnego miejsca... Po prostu chciałem pojeździć. Bo tej jazdy trochę brakuje w tym roku („trochę brakuje” to dość delikatnie napisane ;) ).

Wyruszyłem na południe od Wrocławia. Po kilku chwilach, gdy już pożegnałem zgiełk uliczny, mogłem odetchnąć z ulgą i z przyjemnością pedałować po bocznych drogach asfaltowych. Przez kilka wiosek spośród tych, które dziś odwiedziłem, przejeżdżałem po raz pierwszy.

Jechało się bardzo przyjemnie, jedynie przeszkadzał momentami dość nieprzyjemny zachodni wiatr. W każdym razie niebo było pogodne. Wiosnę widać i czuć już co raz bardziej, wszędzie zaczyna robić się zielono. Jest co raz cieplej.

Jazdę zakończyłem po 76 kilometrach, udało mi się je pokonać niemal nie zsiadając z siodełka – czyli chyba nie jest jeszcze ze mną aż tak źle. :)
Na trasę nie zabrałem dziś nic do jedzenia, ani nic do picia. Pieniędzy też nie miałem. A muszę przyznać, że po 40 kilometrach zaczęło mnie suszyć jak dzika po żołędziach.;)
Po 50 bardzo zgłodniałem... Ale jakoś dałem radę. ;)

Po powrocie do Wrocławia udałem się jeszcze na Muchobór Mały, gdzie z moim Aniołkiem mieliśmy umówioną... lekcję tańca. :D
Po moich tanecznych popisach pojechaliśmy jeszcze na małe spotkanko ze znajomymi u Bogusia. Było bardzo fajnie. Powrót do domu od Bogusia też był bardzo fajny, całkiem sympatycznie się cisnęło. :)

Oby jak najwięcej takich sympatycznych dni. :)

TRASA:
Wrocław: Krzyki, Gaj, Wojszyce, Ołtaszyn...
Wysoka -> Karwiany -> Komorowice -> Szukalice -> Żórawina Osiedle -> Galowice -> Wilczków -> Magnice -> Chrzanów -> Racławice Wielkie -> Żerniki Małe -> Nowiny -> Krzyżowice -> Bąki -> Pustków Żurawski -> Solna -> Ręków -> Damianowice -> Dobkowice -> Rolantowice -> Budziszów -> Szczepankowice -> Kuklice -> Pełczyce -> Wilczków -> Pasterzyce -> Bogunów -> Żerniki Wielkie -> Żórawina -> Mędłów -> Biestrzyków...
Wrocław: Wojszyce, Gaj, Krzyki, Grabiszyn, Muchobór Mały, Gądów, Kozanów

Ślęża, którą dziś oglądałem jeżdżąc po wioseczkach © Mlynarz

Ślęża z innej perspektywy © Mlynarz

Droga w okolicach Magnic © Mlynarz

W gminie Kobierzyce © Mlynarz

Wilczków - kościół © Mlynarz