WAYPOINT GAME :D

Dziś długo nie możemy zdecydować się gdzie jechać…
Pomysłów jest sporo a czasu coraz mniej zostaje nam na jazdę... :)

Ostatecznie postanawiamy, że trasa będzie asfaltowa i że jedziemy na tereny położone na południe od Marianowa, tak by zaliczyć kilka waypointów z WPG. :D
Damian twierdzi, że jestem maniakiem ale co on tam może wiedzieć?! ;P

Skład jest taki jak wczorajszy, a więc: Darek, Damian i Wiktor oraz moja skromna osoba. ;)

Na pierwszy ogień idzie Topola Lesznowska...
Wszyscy już mieli ten punkt w posiadaniu oprócz mnie, tak więc nieźle się bawili, gdy szukałem koło niej kodu... :D
Ostatecznie udało się. hehe

Kolejny punkt to Pass, który jest zamieszczony na jednej ze ścian opuszczonej kotłowni w tej miejscowości. Dziwne miejsce. :)
Ale Wiktorowi i mi się podoba. :D

Kolejnym punktem na naszej trasie jest Kirkut czyli cmentarzyk żydowski, na którym znajdujemy wlepkę z kodem do WPG.
Niestety miejsce jest straszliwie zaniedbane, wręcz zapomniane...
Pośród chwastów i wysokich traw dają się zauważyć stare, kamienne nagrobki...
Zaraz po tym odwiedzamy ryneczek w miejscowości Błonie. Ładne miejsce, bardzo zadbane. :)

Po kilku następnych kilometrach docieramy do wioseczki Rokitno. Bardzo przyjemny odcinek jazdy!
W Rokitnie znajduje się punkt o nazwie Maszyny rolnicze. Nazywa się on tak dlatego, że został umieszczony na jednej ze starych maszyn rolniczych, które są poustawiane naokoło tamtejszego kościółka. Bardzo fajny pomysł na punkt!
Przy okazji obejrzeliśmy sobie ciekawy sprzęt rolniczy. :)

Teraz kierujemy się do Kłudzienka, gdzie znajdują się opuszczone budynki Instytutu Budownictwa Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa. Wszystkie budynki to niemal ruiny, które grożą zawaleniem. Właśnie w jednym z nich chcemy odnaleźć kod. Niestety przyłapuje nas na tym jeden z miejscowych, który najwidoczniej odpowiada z bezpieczeństwo na tym terenie. :D
Nie był zbyt miły, a że akurat ja wchodziłem na teren IBMER-u to swoje wielkie pretensje skierował do mnie. :D
Niestety na jego brak kultury odpowiedziałem tym samym. Trudno. Było – minęło. :)
W tych okolicznościach rezygnujemy z szukania tego punktu i jedziemy dalej.

Widać na niebie, że zbiera się na opady...
Po chwili czujemy nieliczne krople deszczu spadające z nieba...
I docieramy do Izdebna Kościelnego, gdzie moim zdaniem znajduje się najfajniejszy punkt dnia – Purchawa. :)
Dzięki odwiedzeniu tego miejsca możemy z bliska obejrzeć ciekawy kościółek, a także opuszczony cmentarzyk koło niego, a co najciekawsze... gigantyczną purchawkę! Nigdy bym nie przypuszczał, że purchawki mogą osiągać rozmiary większe od kasku rowerowego. :)

Po kilkunastu sekundach z nieba zaczęło coraz mocniej siąpić i stało się najgorsze... ulewa! :D
Musieliśmy przez to obrać kurs na dom Damianka i odpuścić resztę planowanej trasy.
Nie wszyscy byli ciepło ubrani, a zrobiło się naprawdę chłodno.
W takich sytuacjach liczy się najbardziej zdrowie. :)
Więc wróciliśmy.
Ale źle nie było, bo przecież czekało pyszne jedzonko z grilla przygotowane przez Sabinkę i Anetkę oraz zimne piwko i co najważniejsze... to cudne towarzystwo. :)


TRASA:
Marianów -> Grądy -> Leszno -> Plewniak -> Podrochale -> Walentów -> Rochalki -> Wawrzyszew -> Pass -> Błonie -> Rokitno-Majątek -> Czubin -> Milęcin -> Tłuste -> Kłudzienko -> Tłuste -> Natolin -> Chlebnia -> Zabłotnia -> Izdebno Kościelne -> Cegłów -> Boża Wola -> Bramki -> Wola Łuszczewska -> Nowa Górna -> Nowy Łuszczywek -> Gawartowa Wola -> Czarnów -> Plewniak -> Leszno -> Grądy -> Marianów


GRUBA TA TOPOLA LESZNOWSKA :D


OPUSZCZONY BUDYNEK – PASS


KIRKUT

*zdjęcie wykonał Darek

WIKU SIĘ BAWI MASZYNĄ ROLNICZĄ :D


IZDEBNO KOŚCIELNE – KOŚCIÓŁEK


WIELKA PURCHAWA :)

*fotka autorstwa Damiana

Dobry dzień, dobry trip, dobre towarzystwo, pogoda... też dobra. ;)
Ale zacznijmy od początku. :)

Rano za oknem deszcze niespokojne, są olbrzymie obawy, że dzisiaj nie pojeździmy, bo wciąż woda leje się z nieba. Na szczęście po południu taki stan ustępuje.
Długo się nie namyślając wyruszamy na rowery. :)
Jedziemy w składzie: Darek, Damian, Wiktoria i Młynarz. :D

Wiku dziś śmiga w ciuszkach zapożyczonych od Sabinki. hehe
Nawet spoko w nich wygląda ale chyba nie do końca podobają mu się ich kolory, bo po kilku kilometrach biała koszulka jest niemal cała czarna. Ach ten Mr. Kałuża... ;)

Najpierw jedziemy terenem po Kampinosie, zielonym szlakiem. Gleba wszędzie mocno nasiąknięta po deszczu więc wszyscy jesteśmy mokrzy. Po kilku piaszczystych odcinkach napędy w rowerach wydają przerażające dźwięki... :D

Wreszcie docieramy do Cegielni koło Zaborówka, by zdobyć tam Waypoint (więcej o zabawie). Aby odnaleźć jego kod trzeba się wspiąć po wąskiej drabince, która jest wewnątrz komina...
Bardzo ryzykowny punkt, gdyż kod znajduje się jakieś 15-20 metrów nad ziemią. W razie upadku byłoby ciężko się pozbierać. Mimo wszystko decydujemy się go zdobyć i to nam się udaje.

Po tym postanawiamy, by wrócić na asfalt, bo jeździ nam się dziś w terenie niezbyt fajnie.
Dojeżdżamy do Leszna i Darek postanawia, że wróci do domu. Czasem tak bywa, że nie wiadomo czemu brak nam sił, chyba każdy zna to uczucie, a jak nie zna to znaczy, że... mało kilometrów w życiu jeszcze wykręcił. :D

A więc dalej już tylko z Damianem i Wiktorkiem jedziemy do Twierdzy Modlin. Część trasy główną drogą, a część po spokojniejszych odcinkach asfaltowych. Odwiedzamy cmentarz w Wierszach i jedzie nam się bardzo fajnie.

Wiku dzielnie trzyma tempo, a na dużej części trasy sam nam narzuca całkiem szybką jazdę. Chłopak robi się ciągle coraz mocniejszy. Niedługo nie będzie chciał z nami jeździć, bo będziemy mu zamulać jazdę. ;)

Gdy jesteśmy na miejscu, w Twierdzy Modlin, spotykamy tam resztę ekipy. :)
Na miejsce autkiem dojechała Sabinka z Anetką oraz Darek i Igorek.
Zamawiamy sobie posiłek ale w oczekiwaniu na jedzenie sami stajemy się łakomym kąskiem dla... komarów. :D
Są strasznie nieznośne. :)

Przy stoliku siedzi się bardzo miło, miejsce ma swój klimat, a podane jedzonko smakuje wyśmienicie. Czas jednak wracać...
Tylko, że... zaczęło padać. :/

Wiktor wraca samochodem z rodzinką. Na rowerach został już tylko Damian i ja. To bardzo dobrze, bo warunki w jakich wracaliśmy na pewno byłyby dla Wiktora za ciężkie, ma jeszcze czas na ekstremalną jazdę. :D
A dlaczego ekstremalną?! :)

Od początku z Damianem jedziemy bardzo szybko, by zdążyć do domu przed załamaniem się pogody...
Czujemy, że padający deszcz coraz śmielej sobie poczyna, niebo całkowicie zaszło ciemnymi chmurami, wiemy że wszędzie dookoła szaleją burze, więc zależy nam na tym aby jedna z burz nie dopadła nas. :D
Po kilku kilometrach jesteśmy cali przemoczeni. Jedzie się jednak dobrze. Dookoła błyska niebo, słychać huk gromów, to jest coś! Niesamowity klimat! A my ciągle ciśniemy rzadko schodząc z prędkością poniżej 34 km/h.
Gdy zostało nam do domu jakieś 7 kilometrów wjeżdżamy w epicentrum burzy...
Zapadły kompletne ciemności, deszcze leje się z nieba tak, że nie widać świata, a drogi zamieniły się w potoki...
W niektórych miejscach głębokość kałuż sięga niemal piast w kołach...
Wiatr targa drzewami na wszystkie strony świata, a my mkniemy... :D
Dojeżdżamy do domu bardzo zadowoleni, z uśmiechem na ustach, bo było bardzo fajnie!
To jednak nie koniec atrakcji...
Kolejne kilkadziesiąt minut spędzamy w romantycznej atmosferze... przy świecach. :D
A wszystko przez to, że Damian nie zapłacił rachunków i odcięli mu prąd. ;)
Jednak jest bardzo sympatycznie.
Pyszna pizza, pyszne piwko, super atmosfera...
A za oknem niech sobie błyska, grzmi i pada! :D


TRASA:
Marianów -> Grądy -> ...zielony szlak w Kampionosie... -> Zaborówek -> Leszno -> Julinek -> Kępiaste -> Łubiec -> Kiścinne -> Wiersze -> Truskawka -> Janówek -> Adamówek -> Łosia Wólka -> Kazuń Polski -> Nowy Dwór Mazowiecki -> Kazuń Polski -> Cybulice Małe -> Cybulice Duże -> Sowia Wola Folwarczna -> Aleksandrów -> Łubiec -> Kępiaste -> Julinek -> Leszno -> Grądy -> Marianów

W KOMINIE :D

*fota pożyczona od Damiana ;)